Zo eindelijk eens beginnen met m’n reisblog! De afgelopen week stond vooral in het teken van familiebezoekjes, jetlag, en settelen op ons huidige plekje dus echt van schrijven was het nog niet gekomen. Ik lig nu heerlijk even in de zon aan het zwembad samen met Sidney, de koffers zijn eindelijk uitgepakt (je weet wel hoe dat gaathaha) en dit is wel een goed moment om bij het begin te beginnen. We kwamen vorige week maandagavond om 19:30 Braziliaanse tijd aan in Rio de Janeiro na een 11 uur durende vlucht. Het laatste halfuur was er nog wat rumoer aan boord want 2 rijen voor ons besloot er een man zomaar aan een stewardess te zitten, ik was echt in shock toen ik dit zag en hierna werd deze jongeman (die het er zelf niet mee eens was) al schreeuwend door de purser weggehaald, mee naar achter toe. Groot gelijk! Goed! Ik was dus blij dat we naar buiten konden! De heerlijke warme zwoele bries kwam me al gelijk tegemoet. We konden niet wachten om naar het hotel te gaan en onze oogjes dicht te doen, want we waren nogal gaar van de vlucht. Jimmy (de neef van Sidney) kwam ons ophalen, en die zou ons naar het hotel brengen. Leuk moment voor beide mannen om elkaar naar 14 jaar weer te zien! Hij kon wel een beetje Engels wat ook leuk voor mij was, dan hoefde sidney niet steeds alles te vertalen. Jimmy vertelde ons dat “vovo” (oma in het Portugees) ons thuis stond op te wachten en niet kon wachten om ons te zien! Super lief, maar dat was wel even omschakelen want we dachten dat we morgen heen zouden gaan haha. Jimmy bracht ons naar het hotel om onze koffers daar neer te zetten, en om vervolgens in ons vliegtuig kloffie alvast naar vovo te gaan, om in ieder geval elkaar al eventjes te zien. Eenmaal binnen gekomen bij vovo werden we super hartelijk ontvangen en vloog ze ons allebei om de nek. Ik keek naar het raam, daar hing een hele grote gedrukte poster met “Bem-vindos à casa da vovó Sidney y Monique!”, en daar onder stond een rijkversierde en gedekte tafel met allemaal Braziliaans eten en heerlijk drinken. Dus we hebben met z’n allen om (23:00 was het al inmiddels) gegeten en gedronken, terwijl ik ondertussen zat te vechten tegen m’n jetlag haha (het was al 04:00 ‘s nachts in Nederland). Maar een fijner ontvangst dan dit had niet gekund. Om ongeveer 0:00 zijn we richting het hotel gegaan en meteen als een blok in slaap gevallen.

Dinsdag zijn we naar de shoppingcenter geweest met vovo, Jimmy en nog een neefje van Sidney. Dit wilde ze graag. Het viel me gelijk op hoe zorgzaam de jongens voor haar waren. Zo lief om te zien! Ze wonen bij haar in/tegenover elkaar om haar te verzorgen. In de avond hebben we spelletjes gedaan, en wederom heerlijk gegeten. Grappige feitje: vovo praatte volop Portugees tegen mij, terwijl ze wist dat ik er niks van verstond en ik moest dus telkens vragen aan Sidney wat ze allemaal zei, dit was soms nog weleens vermoeiend haha. Maar ik had een top translator aan hem!! De rest van de dagen in Rio hebben we samen met Jimmy nog Cristo Redentor bezocht (dat grote Jezus beeld). Dit was wel echt een must see. We gingen met een treintje de berg op, en je had uitzicht over heel Rio de Janeiro. Jimmy kon ons precies uitleggen wat we allemaal zagen, waar de Copacabana was, en de favella etc en er waren nog een paar aapjes die daar de boel zaten te terroriseren wat ook wel grappig was om te zien. Daarna zijn we naar de beroemde tegeltjestrap Escardia Selarón geweest. Dit is een meters lange hoge trap, die een kunstenaar tegeltje voor tegeltje met tegels van over de hele wereld heeft versierd. Ook Nederland! Een Zeeuws tegeltje met een spreuk zag ik, super grappig. Een stukje Nederland in Brazilië :) en we hebben ook nog een lekkere Caipirinha gedronken aan de Copacabana waar een aantal samba muzikanten muziek aan het maken waren. Ik vond Rio enorm leuk om te hebben meegemaakt, maar daarnaast vond ik de stad ook wel heel intens. De verschillen tussen armoede en rijkdom zijn enorm groot. Ik zag zelfs een moeder met haar kindje tegen haar aan op de stoep slapen, terwijl de mannen in pak langs haar liepen onderweg naar werk. Rio is ook heel druk, en ik voelde mij er ook niet altijd even veilig. Tijdens het uitje naar alle toeristische hotspots hebben we dan ook maar 1 telefoon meegenomen, en alle sieraden etc gingen af. Je weet het daar gewoon niet, mensen hebben niets te verliezen. Na 4 dagen Rio, en met vovo en neefjes te hebben doorgebracht was het tijd om afscheid te nemen en het vliegtuig in te stappen naar Natal. Vovo zei ‘s avonds dat ze nog een verrassing voor ons had. Ze was druk bezig met de hele tafel aan te kleden, en ze zei niks. Wij zaten op de bank rustig televisie te kijken en ineens zei ze iets in het Portugees wat erop wees dat we moesten kijken. Komt er ineens iemand binnen gelopen met een BRUIDSTAART dus wijdachten wat krijgen we nu hahaha. Ja zegt vovo bloedserieus in het Portugees tegen Sidney “het is nu tijd om haar te vragen”. Ja ik snap haar wel, ze is 85 en wil dat graag meemaken hahaha. Sidney en ik lagen allebei in een deuk en probeerde duidelijk te maken dat we nog maar 1 jaar samen zijn en dat dat nu nog niet gaat gebeuren. Nou zei vovo, je hoeft ook niet gelijk te trouwen je kan je toch ook eerst verloven? Ze zat helemaal klaar voor het aanzoek hoor haha. Na een tijdje gaf ze het op, maar er moest nog wel een kaars aangestoken worden op de taart. Toen die aan stond, stonden we met de familie om de tafel en begon iedereen ineens te zingen, en bliezen wij de taart uit. Het was net een film!! Stonden we daar om die taart heen te zingen alsof we gingen trouwen.Na dit komische moment en deze fijne familie dagen was het tijd om echt afscheid te nemen. Op naar Natal! Hier had ik nu ook wel zin in na die drukte van de stad Rio. Vanaf nu lekker tot rust komen in de bushbush haha. We vlogen ‘s ochtends al om 05:30 naar Natal, dus we gingen naar een hotel toe vlakbij de AirPort. De vlucht ging mega snel, en zodra we buiten stonden rook het helemaal lekker naar jungle groen oerwoud, geen idee waarna maar het rook heerlijk!! Vanaf het vliegveld was het nog een uurtje met de taxi naar Pipa, het dorpje waar we de rest van de maanden zijn. De poorten van Villa Ventura gingen open en daar kwamen allereerst onze grote hondenvriendinnen Luna en Pam al kwispelend naar ons toegerend om ons te verwelkomen. En wat een rust en ruimte!! Tussen de palmbomen, en aapjes zitten we hier. Een heerlijke plek. Pipa zelf is een echt hippie dorpje, en de Amsterdamse geuren ruik je dan ook heel regelmatig. Er hangt een hele relaxte sfeer, mensen met surfboards over straat, allerlei kleurrijke eettentjes, oude mannetjes zittend voor hun huisje met samba muziek aan en ik heb me hier nog geen moment onveilig gevoeld. Op dag 1 hier hebben we een Braziliaans restaurant ontdekt waar je voor 5(!!!) euro onbeperkt kan opscheppen. Het eten is er zo goed en zo lekker dat we daar al 4 van de 5 dagen gegeten hebben haha.De afgelopen dagen hebben we vooral uitgerust, aan het strand gelegen, gegeten, een duik in het zwembad genomen en het uitpakken van onze koffers uitgesteld. Oja en heeel veeel kokoswater gedronken. Die groeien in onze achtertuin en plukken we a la expeditie robbinson zelf. Heerlijk!! We zijn nu ook allebei weer begonnen met werken, dus er is weer wat meer regelmaat. Maar dit leventje houden we de komende tijd wel vol hoor haha. Dankjewel voor het lezen en je mag altijd een reactie plaatsen, dat vind ik alleen maar leuk om te lezen. Tot de volgende! Liefs Monique